ΕΛ/ΛΑΚ | mycontent.ellak.gr |
freedom

3 ημέρες απομένουν! Ζητήστε να προστατευτεί η ουδετερότητα του διαδικτύου

Η ουδετερότητα στο διαδίκτυο αποτελεί εδώ και καιρό ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα, για την ανάπτυξη του διαδικτύου στο μέλλον. Αφορά την αρχή ότι όλη η κυκλοφορία στο διαδίκτυο πρέπει να γίνεται με ίσους όρους, ανεξάρτητα από τον τύπο του περιεχομένου ή τις πλατφόρμες που εμπλέκονται.

Η ουδετερότητα στο διαδίκτυο εξασφαλίζει τη διαδικτυακή σας ελευθερία προσπέλασης και διανομής των πληροφοριών που εσείς επιθυμείτε. Αυτή η θεμελιώδης αρχή διασφαλίζει τον ανοικτό, καινοτόμο, ανταγωνιστικό και πολυμορφικό χαρακτήρα του διαδικτύου.

will-Net-Neutrality-save-the-Internet

Το 2015 η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθέτησε τη νομοθεσία σχετικά με την ουδετερότητα των δικτύων και ο Κανονισμός της ΕΕ περιέχει καλές βασικές αρχές για τη διασφάλιση της δυνατότητάς σας να συνδέεστε σε οποιοδήποτε σημείο του διαδικτύου χωρίς διακρίσεις.

Ωστόσο, θα μπορούσε να γίνει κατάχρηση ορισμένων σημείων του Κανονισμού και να υπονομευτεί η ουδετερότητα των δικτύων. Οι νομοθέτες αποφάσισαν να αφήσουν την ευθύνη για τη διευκρίνιση των ασαφειών του κειμένου στις ρυθμιστικές αρχές για τις τηλεπικοινωνίες.

Ο Φορέας Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών για τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (BEREC) πρέπει να καταρτίσει κατευθυντήριες οδηγίες υλοποίησης για την ερμηνεία των αμφισβητούμενων σημείων της νομοθεσίας μέχρι το τέλος Αυγούστου 2016. Αυτές οι κατευθυντήριες οδηγίες θα καθορίσουν αν η Ευρώπη θα απολαμβάνει την ουδετερότητα των δικτύων ή όχι.

Τον Ιούνιο 2016, ο BEREC δημοσίευσε το προσχέδιο των κατευθυντήριων οδηγιών του και ξεκίνησε μια δημόσια διαβούλευση ως τις 18 Ιουλίου και ο Κανονισμός προβλέπει ότι ο BEREC θα πρέπει να δημοσιεύσει τις τελικές κατευθυντήριες οδηγίες του στις 30 Αυγούστου 2016.

Το σχέδιο έκθεσης

  1. Eξειδικευμένες  υπηρεσίες

Το σχέδιο έκθεσης ,  προβλέπει ότι παράλληλα με το “ανοιχτό” διαδίκτυο, θα προσφέρονται υπηρεσίες και στους χρήστες και στις εταιρείες, που επιθυμούν να πληρώσουν περισσότερα για αποκτήσουν προτεραιότητα στην απευθείας σύνδεση.

Οι εξειδικευμένες υπηρεσίες δεν είναι υπηρεσίες που μπορούν να παρασχεθούν στο διαδίκτυο. Το πρόβλημα που πρέπει να αποφευχθεί είναι να δοθεί η δυνατότητα σε υπάρχουσες διαδικτυακές υπηρεσίες να αλλάζουν κατηγορία και να θεωρούνται εξειδικευμένες. Σε ένα τέτοιο σενάριο, μια εταιρεία με αρκετά χρήματα θα μπορούσε να αγοράσει προτεραιότητα για τις υπηρεσίες της, πράγμα που θα της έδινε αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι οποιουδήποτε άλλου, μειώνοντας τον ανταγωνισμό, την καινοτομία και τη δυνατότητα επιλογής.

  • Ποιες διασφαλίσεις υπάρχουν στην ΕΕ όσον αφορά την αντιμετώπιση των εξειδικευμένων υπηρεσιών;

Ο Κανονισμός εισάγει πέντε διασφαλίσεις για την παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών:

  1. Οι εξειδικευμένες υπηρεσίες δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται για να παρακάμπτονται οι διατάξεις που αφορούν τα μέτρα διαχείρισης της κίνησης. Οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου δεν μπορούν να παρέχουν προτεραιότητα σε εξειδικευμένες υπηρεσίες έναντι συγκρίσιμου περιεχομένου, εφαρμογών ή υπηρεσιών που διατίθενται μέσω υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο.
  2. Οι εξειδικευμένες υπηρεσίες πρέπει να είναι βελτιστοποιημένες ώστε, όσον αφορά το περιεχόμενο, την εφαρμογή ή την υπηρεσία, να διασφαλίζονται συγκεκριμένες απαιτήσεις ποιότητας υπηρεσιών, οι οποίες είναι απαραίτητες για βασικές λειτουργικές δυνατότητες του εν λόγω περιεχομένου, της εφαρμογής ή της υπηρεσίας.
  3. Οι εξειδικευμένες υπηρεσίες δεν χρησιμοποιούνται ούτε παρέχονται ως υποκατάστατο των υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο.
  4. Οι εξειδικευμένες υπηρεσίες μπορούν να παρέχονται μόνο αν η χωρητικότητα δικτύου επαρκεί για την παροχή τους, πέραν των τυχόν υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο που παρέχονται.
  5. Η παροχή των εξειδικευμένων υπηρεσιών δεν πρέπει να βλάπτει τη διαθεσιμότητα ή τη γενική ποιότητα των υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο.
  • Τι απαιτείται για την ενίσχυση των διασφαλίσεων σχετικά με τις εξειδικευμένες υπηρεσίες και γιατί αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία;

Οι νέες εξειδικευμένες υπηρεσίες θα πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο από τη ρυθμιστική αρχή όσον αφορά και τις πέντε διασφαλίσεις, προτού διατεθούν στην αγορά. Αν ο έλεγχος δεν γίνει παρά μόνο αφού κάποιος παραπονεθεί, μερικές φορές ενδέχεται να χρειαστούν χρόνια προτού αφαιρεθούν προϊόντα που εισάγουν διακρίσεις και που διαπιστώνεται εκ των υστέρων ότι είναι παράνομα. Αποτελεί κοινή στρατηγική των παρόχων τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών που εναντιώνονται στον ανταγωνισμό να χρησιμοποιούν τη βραδύτητα και το κόστος της απονομής δικαιοσύνης και της παρέμβασης των ρυθμιστικών αρχών ώστε να «εξοντώσουν» καινοτόμους ανταγωνιστές.

Η βελτιστοποίηση μιας εξειδικευμένης υπηρεσίας πρέπει να είναι αντικειμενικά αναγκαία για τη λειτουργικότητα της υπηρεσίας και όχι απλώς για να εξασφαλιστεί ένα πρακτικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών. Αν υπάρχει συγκρίσιμη υπηρεσία στο ανοικτό διαδίκτυο, τότε μια υπηρεσία δεν θα πρέπει να χαρακτηρισθεί ως εξειδικευμένη.

 

2) Zero rating

To zero rating, είναι μια εμπορική πρακτική ορισμένων παρόχων πρόσβασης στο διαδίκτυο, ιδιαίτερα της κινητής τηλεφωνίας, σύμφωνα με την οποία δεν προσμετράτε ο όγκος των δεδομένων συγκεκριμένων εφαρμογών ή υπηρεσιών κατά τον υπολογισμό της χρήσης των δεδομένων των πελατών τους. Αυτό σημαίνει ότι σε αυτές οι ιστοσελίδες ή υπηρεσίες δίνονται δωρεάν πελάτες, σε αντίθεση και σε βάρος άλλων υπηρεσιών ή ιστοσελίδων. Το ΕΚ, προτίθεται να επιτρέψει στις εθνικές ρυθμιστικές αρχές κάθε κράτους μέλους, να αποφασίζει για τον μηδενικό συντελεστή.

Γιατί είναι πρόβλημα to zero rating;

Με την πρακτική αυτή, ο πάροχος διαδικτύου σας μπορεί να ασκήσει έλεγχο στις υπηρεσίες που χρησιμοποιείτε ή θα χρησιμοποιήσετε. Κάθε ανταγωνιστής μιας zero-rated εφαρμογής ή υπηρεσίας (κυρίως νεοφυείς και μικρομεσαίες επιχειρήσεις) βρίσκεται σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση, γιατί θα πρέπει να πληρώσετε επιπλέον χρήματα για να μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε την εφαρμογή ή την υπηρεσία του απρόσκοπτα.

Το zero rating είναι ένας σημαντικός λόγος για την ύπαρξη χαμηλών ορίων όγκου δεδομένων (τα όρια όγκου δεδομένων είναι περιορισμοί στη μεταφόρτωση ή τη λήψη δεδομένων). Οι πάροχοι διαδικτύου θέλουν να χρησιμοποιείτε τις δικές τους online υπηρεσίες ή αυτές των συνεργατών τους. Αν οι πάροχοι επιτρέπεται να εξαιρούν αυτές τις επιλεγμένες υπηρεσίες από το όριο όγκου δεδομένων σας, αυτό τους δίνει έναν λόγο να διατηρούν τα όρια αυτά αμετάβλητα και σχετικά χαμηλά ώστε το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα να παραμένει ισχυρό. Χωρίς το zero rating, οι εταιρείες αυτές θα μπορούσαν να σας προσφέρουν μεγαλύτερο όγκο δεδομένων που να μπορείτε να χρησιμοποιείτε αποφασίζοντας εσείς οι ίδιοι ελεύθερα το πώς. Υπάρχουν επαρκώς τεκμηριωμένες περιπτώσεις στην Ολλανδία και τη Σλοβενία όπου, χάρη στην αυστηρή νομοθεσία περί ουδετερότητας των δικτύων που απαγορεύει το zero rating, οι πάροχοι υπηρεσιών κινητής επικοινωνίας διπλασίασαν το όριο όγκου δεδομένων για τους χρήστες τους.

Με την πρώτη ματιά, φαίνεται σαν να παίρνετε κάτι δωρεάν. Ωστόσο, παρά τα φαινόμενα, η ελευθερία επιλογής σας στο διαδίκτυο περιορίζεται και ο πάροχος διαδικτύου σας καθιστά τον εαυτό του «φρουρό». Για παράδειγμα, στην περίπτωση του προγράμματος Free Basics του Facebook, γιατί θα έπρεπε το Facebook να αποφασίζει ποιες υπηρεσίες και εφαρμογές μπορείτε να χρησιμοποιείτε; Ποιο είναι το οικονομικό κίνητρο για το Facebook ώστε να προσφέρει κάτι τέτοιο; Είναι πραγματικά δωρεάν; Η απάντηση είναι όχι. Τίποτα δεν είναι δωρεάν. Το zero rating έχει επιπτώσεις στην ασφάλεια και την ιδιωτική ζωή σας, αλλά και στην ανταγωνιστική αγορά.

Πώς μπορεί zero rating να επηρεάσει τους παρόχους online υπηρεσιών και τον πολύπλευρο χαρακτήρα του διαδικτυακού οικοσυστήματος;

Οι συμφωνίες zero rating στην Ευρώπη είναι σχεδόν πάντα με μεγάλες εταιρείες του διαδικτύου, όπως το Facebook και το Spotify. Oι συμφωνίες αυτές περιλαμβάνουν συχνά αμοιβαία αποκλειστικότητα, πράγμα που σημαίνει ότι ο πάροχος περιεχομένου δεσμεύεται για έναν πάροχο διαδικτύου σε κάθε χώρα και το αντίστροφο.

Το zero rating είναι επιζήμιο για την ελευθερία επιλογής των χρηστών, γιατί έχει καταστροφικές συνέπειες για την online οικονομία. Το μόνο που κάνει είναι να βοηθάει τις μεγάλες εταιρείες να εδραιώσουν ακόμα περισσότερο τη θέση τους στην αγορά και να εξοντώσουν τον ανταγωνισμό. Αυτό το βλέπουμε ήδη, για παράδειγμα, στην αγορά του streaming μουσικής, όπου η ελευθερία επιλογής για τους καταναλωτές έχει μειωθεί σημαντικά λόγω τέτοιων προσφορών zero rating.

Αντί να πωλούν απλώς πρόσβαση στο διαδίκτυο, οι πάροχοι διαδικτύου επιδιώκουν όλο και περισσότερο να σας πωλήσουν απευθείας online περιεχόμενο, εφαρμογές και υπηρεσίες που παρέχονται είτε από τους ίδιους είτε από συνεργάτες τους. Μπαίνοντας στη μέση ως μεσάζοντες, οι πάροχοι διαδικτύου θέλουν να πληρωθούν δύο φορές. Πρώτον, εσείς τους πληρώνετε για τη σύνδεσή σας στο διαδίκτυο. Δεύτερον, οι πάροχοι περιεχομένου, υπηρεσιών και εφαρμογών τους πληρώνουν για να έχουν πρόσβαση στη βάση πελατών τους, στην οποία συμπεριλαμβάνεστε και εσείς.


Επί του παρόντος, οι ρυθμιστικές αρχές δέχονται έντονο lobbying από τον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, που θέλει να διατηρήσει και να επεκτείνει τα επιχειρηματικά του μοντέλα που εμπεριέχουν διακρίσεις, καθώς και από τους κατασκευαστές εξοπλισμού, που θέλουν να πωλήσουν περισσότερο δικτυακό εξοπλισμό για την παρακολούθηση της κίνησης δεδομένων που καθιστά εφικτά τα παραπάνω.

Στην πλευρά που υπεραμύνεται της ουδετερότητας των δικτύων συγκαταλέγονται κυρίως οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και καταναλωτών, καθώς και νεοφυείς επιχειρήσεις, δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς, βιβλιοθήκες και πανεπιστήμια.

Διαβάστε περισσότερα:

Για την δράση και το πως μπορείτε να αναλάβετε δράση

 

Πηγή: https://savetheinternet.eu/el

 

Leave a Comment